Zużycie paliwa to jedna z podstawowych rzeczy, na którą zwraca się uwagę, podczas zakupu nowego samochodu. Czy istnieją systemy ograniczające spalanie? Sprawdzamy!
System Start-Stop to elektroniczny układ, którego zadaniem jest włączanie i wyłączanie silnika. Powstał z myślą o ograniczeniu emisji CO₂ i zużycia paliwa. Pomysł na stworzenie takiego układu narodził się w latach 70., kiedy to świat musiał się zmierzyć z ogromnym kryzysem naftowym. Zastosowanie systemu Start-Stop umożliwiło redukcję spalania nawet o 10%.
Zasada działania systemu Start-Stop jest bardzo prosta. Podczas stania w korku lub zatrzymania się na czerwonym świetle, kierowcy wrzucają luz oraz zdejmują nogę z pedału sprzęgła. Jest to informacja dla samochodu, aby wyłączyć silnik. Następuje to za sprawą elektronicznego układu Start-Stop. Warto zaznaczyć, że wszystkie inne urządzenia pokładowe działają w pełni poprawnie. W sytuacji, gdy kierowca chce ruszyć, wciska pedał sprzęgła, zanim w ogóle wrzuci pierwszy bieg. Czujnik pedału wysyła więc informację o konieczności uruchomienia silnika. Systemy Start-Stop obecne są również w samochodach z automatyczną skrzynią biegów. W ich przypadku należy zdjąć nogę z hamulca bądź wyraźnie zmniejszyć nacisk na ten pedał.
Jednym z najważniejszych elementów całego systemu jest rozrusznik, którego konstrukcja nieco się różni od klasycznej. Musi on pracować bardzo szybko, a także o wiele częściej. W grę wchodzą przecież każde światła i korki, które w ruchu miejskim są niemal codziennością. Innymi ważnymi podzespołami są również alternator i akumulator.
Ciekawym rozwiązaniem jest możliwość dezaktywacji systemu Start-Stop. Można to zrobić poprzez skorzystanie z przycisku zazwyczaj umieszczonego na desce rozdzielczej. Dzięki temu kierowca w każdym momencie może zrezygnować z automatycznego wyłączania i włączania silnika.
System ACC, czyli inaczej adaptacyjny tempomat, to rozszerzenie tradycyjnego tempomatu, który skutecznie wyręcza kierowców, zwłaszcza podczas dłuższych tras. Rozwiązanie to ma jednak jedną wadę – w ruchu miejskim w ogóle się nie sprawdza, ponieważ co chwilę jest dezaktywowane poprzez wyprzedzanie wolniejszego samochodu, czy nagłe hamowanie. Inżynierzy wpadli więc na pomysł stworzenia adaptacyjnej wersji tempomatu. Jak to działa?
Większość adaptacyjnych tempomatów potrafi redukować prędkość do około 30–50 km/h na skutek zbliżania się do przeszkody bądź innego pojazdu. Później niestety inicjatywę musi przejąć już sam kierowca, aby w pełni zatrzymać samochód. Zasada działania takiego tempomatu opiera się głównie na radarach umieszczonych w przedniej części pojazdu. Najczęściej są to tzw. lidary, czyli odmiana radarów wykorzystująca technologię laserową. Sygnał wysyłany jest w otoczenie, a gdy na jego drodze stanie jakaś przeszkoda, fala odbija się od niej i wraca do samochodu. Na tej podstawie obliczana jest odległość dzieląca pojazd od danego obiektu.
System ACC zwiększa komfort i bezpieczeństwo jazdy, ale to nie koniec jego zalet. Dużym atutem jest fakt, że pozwala zaoszczędzić nawet do 5% paliwa. Jest to spowodowane pracą silnika w optymalnym zakresie obrotów. Adaptacyjny tempomat samoczynnie utrzymuje zadaną prędkość jazdy oraz zapewnia bezpieczny odstęp od aut jadących przed naszym pojazdem.
Układ bezpośredniego wtrysku paliwa to jedno z najbardziej nowoczesnych rozwiązań motoryzacyjnych. Jakie są korzyści z zastosowania bezpośredniego wtrysku? Przede wszystkim mniejsze zużycie paliwa, lepsza dynamika jazdy oraz świetne osiągi. Układ najczęściej stosowany jest w silnikach wysokoprężnych, choć coraz bardziej rozpowszechnia się również wśród silników benzynowych. Eksperci szacują, że dzięki bezpośredniemu wtryskowi paliwa można ograniczyć spalanie aż o 20%!
Pierwszym pojazdem, w jakim zastosowano takie rozwiązanie, było Mitsubishi w 1995 roku. Jeśli chodzi o samą konstrukcję, charakteryzuje się ona tym, że wtrysk skierowany jest bezpośrednio do cylindra. Wtłaczanie do komory spalania odbywa się na skutek bardzo wysokiego ciśnienia.
(fot. pixabay.com)
